Over mij

Van jongs af aan zat het al in mij: zorgzaam zijn, anderen helpen, mijn hart openstellen. Al snel wist ik wat ik wilde worden: verpleegkundige. Op mijn zestiende begon ik aan het beroepsonderwijs en dat bleek de juiste keuze. Ik genoot ervan om mezelf te ontwikkelen binnen de zorg. In deze periode leerde ik hard werken, zorgen, plannen en organiseren. Mijn inlevingsvermogen groeide enorm, vooral tijdens mijn werk in het hospice.

Ik behaalde mijn diploma verpleegkunde en kon aan de slag op de afdeling gynaecologie. Een bijzondere plek waar vreugde en verdriet vaak samenkwamen. Het was een waardevolle ervaring, zowel professioneel als persoonlijk. In 2013 werd ik aangenomen op de acute-opnameafdeling in het ziekenhuis van Zwolle. Het was een enorm leerzame tijd. Als zorgcoördinator had ik regelmatig de regie over de afdeling, een rol die mij op het lijf geschreven was. Plannen en organiseren bleken sterke punten van mij te zijn.

De onregelmatigheid van dit werk was destijds moeilijk te combineren met een jong gezin. Daarom besloot ik over te stappen naar een administratieve functie. Ook dit bood mij een mooie, persoonlijke uitdaging. Ik leerde veel in een totaal andere omgeving. Maar ondanks dat bleek ik het zorgen echt te missen.

Eén thema heeft me altijd geraakt; het einde van het leven. Sinds mijn tijd in het hospice voelde ik een diepe verbondenheid met dit onderwerp. De manier waarop mensen afscheid nemen, de liefde die dan zichtbaar wordt, het raakte iets in mij. Jarenlang speelde het verlangen om daar een rol in te mogen vervullen. Steeds sterker groeide de wens om de opleiding tot uitvaartbegeleidster te volgen. In 2024 zette ik de stap, gedreven door het gemis van het zorgen voor anderen.

Vanaf dag één wist ik dat ik de juiste keuze had gemaakt. Het is een voorrecht om mensen bij te staan in een periode van groot verdriet en hen te helpen bij het organiseren van een liefdevol en waardevol afscheid.

Want hoewel het leven eindigt, leeft liefde voort.